تنظیمات و سیم‌بندی اینورتر INVT

تنظیمات و سیم‌بندی اینورترهای INVT یک فرآیند فنی است که بر اساس دستورالعمل‌ها و راهنماهای خاص از سوی سازنده ارائه می‌شود. برای اطلاعات دقیق و مطابق با قوانین ایمنی، لازم است به دفترچه راهنمای اینورتر INVT مراجعه کنید. با این وجود، در ادامه یک شرح کلی برای هر دو بخش ارائه خواهیم کرد:

تنظیمات اینورتر INVT:

۱.راه‌اندازی اولیه: شامل تنظیم زبان، واحدهای اندازه‌گیری و تاریخ/ساعت.

۲.پیکربندی پارامترها: تنظیم پارامترها مانند جریان نامی موتور، ولتاژ نامی، فرکانس نامی، سرعت نامی و حداکثر جریان مجاز.

۳.تنظیمات کنترل دور: تنظیم روش کنترل (ولتاژ-فرکانس، سنسورلس وکتور کنترل یا با حسگر و غیره)

۴.حفاظت‌ها: تنظیم حفاظت‌های اضافه‌بر یا کم‌بر و حفاظت حرارتی.

نحوه سیم‌بندی اینورتر INVT:

بخش قدرت:

۱.ورودی AC: اتصال نقاط ورودی L1, L2, L3 از منبع تغذیه AC به ورودی اینورتر.

۲.خروجی DC: در صورت داشتن بخش DC، برخی اینورترها دارای خروجی مثبت (+) و منفی (-) هستند که باید به درستی متصل شوند.

۳.خروجی به موتور: اتصال سیم‌های خروجی موتور به U, V, W در خروجی اینورتر.

بخش کنترل:

۱.ترمینال‌های کنترل دیجیتال: معمولاً برای کنترل از راه دور شروع/توقف، جهت چرخش و دیگر توابع از طریق ورودی‌ها و خروجی‌های دیجیتال استفاده می‌شود.

۲.ترمینال‌های آنالوگ: برای کنترل سرعت یا گشتاور به ‌وسیله سیگنال‌های آنالوگ مانند 0-10V DC یا 4-20mA استفاده می‌شود.

۳.اتصالات سریال یا اترنت: برای برقراری ارتباطات شبکه‌ای و تبادل داده‌ها.

دیاگرام سیم‌کشی:

برای داشتن دیاگرام سیم‌کشی دقیق، شما به دفترچه راهنما یا فایل‌های فنی ارائه شده توسط سازنده INVT نیاز دارید. این دیاگرام‌ها دقیقاً نشان می‌دهند که چگونه تمام اتصالات باید انجام شوند و به شما اطلاعات مهمی در مورد اندازه‌های مطلوب سیم و محافظت‌های مورد نیاز ارائه می‌دهند.

پارامترهای کنترلی و تنظیمات یک اینورتر INVT می‌تواند بسیار تخصصی و متنوع باشد و به طور خاص به مدل اینورتر و کاربرد آن بستگی دارد. با این حال در ادامه به برخی از پارامترهای معمول و تنظیمات پایه که اغلب در اینورترهای INVT پیدا می‌شوند، اشاره خواهیم کرد:

پارامترهای کنترلی:

۱.پارامترهای موتور: این شامل تنظیم ولتاژ نامی، جریان نامی، فرکانس نامی، سرعت و تنظیمات مقاومت استاتور و روتور می‌باشد.

۲.تنظیمات مد کنترل: مانند V/F ثابت، نسبت V/F قابل تنظیم، وکتور کنترلی با یا بدون حس‌گر و سایر روش‌های کنترل پیشرفته.

۳.تنظیمات توان و جریان: حداکثر جریان خروجی، حداقل/حداکثر فرکانس خروجی و دیگر محدودیت‌های توان.

۴.حداقل/حداکثر فرکانس: برای تعیین فرکانس‌های کاری موتور.

۵.تنظیمات شتاب و ترمز: جهت کنترل روند راه‌اندازی (شتاب) و توقف (ترمز) موتور.

۶.رفتار در حالت خطا: تنظیم چگونگی واکنش اینورتر در شرایط خطا مانند اضافه جریان یا اضافه ولتاژ.

۷.PID Control: برای تنظیمات کنترل دقیق‌تر، برخی از اینورترها از کنترل‌کننده‌های PID داخلی برخوردار هستند که می‌توان پارامترهای P، I و D را تنظیم کرد.

تنظیمات:

۱.پیکربندی ورودی/خروجی دیجیتال: برای تعیین عملکرد هر ورودی یا خروجی دیجیتالی.

۲.تنظیمات ورودی آنالوگ: مقیاس‌بندی و انتساب عملکردهای خاص به ورودی‌های آنالوگ.

۳.مدیریت ارتباطی: تنظیم پروتکل‌های ارتباطی و پارامترهای شبکه مانند Modbus.

۴.کنترل‌های امنیتی: تنظیم رمزهای عبور و سطوح دسترسی.

۵.چندپمپ هوشمند: در صورت استفاده از اینورتر برای کنترل چند پمپ، تنظیمات هوشمند برای تعویض و کنترل چندگانه.

۶.تنظیمات گروه: در صورتی که چندین اینورتر در یک شبکه کار می‌کنند، می‌توان تنظیمات گروهی انجام داد.

برای دستیابی به تنظیمات دقیق و اجرای صحیح، مطالعه کتابچه راهنمای کاربر مربوط به مدل اینورتر شما توصیه می‌شود. زیرا راهنمای قدم به قدم، توصیه‌های ایمنی و پارامترهای خاصی را ارائه می‌دهد که برای راه‌اندازی صحیح و بهینه سازی اینورتر لازم هستند.